Beste vrienden
Op 30 november raasde, zonder enige waarschuwing vooraf, een tropische wervelstorm over het zuiden van India.
In het binnenland vielen verschillende doden en gewonden en op zee kwamen honderden vissers om het leven.
Er werd ook enorm veel schade aangericht aan huizen, bomen en aan het
elektriciteitsnet.
Wegen waren versperd en een groot gedeelte van de bevolking in deze streek heeft vier dagen lang zonder stroom gezeten!
Tijdens de maand januari bezochten Ilse en Ludo, bezielers van de vzw “De Vrienden van Kottar”, de projecten in het uiterste zuiden van India, en overal waren de sporen van de verwoestende tornado nog duidelijk te
zien.
Menselijke drama’s die ver weg van ons gebeurden, maar we zagen geen enkele vermelding in de Belgische media. Vreemd, of hebben we het niet opgemerkt tussen al die andere miserie die we dagelijks te
horen en te zien krijgen?
Landbouwproject
Op ons landbouwproject viel de schade van de tornado van eind
november al bij al nogal mee, verschillende bomen waren deels ontworteld en moesten gesteund worden, vooral de jonge aanplantingen hebben erg te lijden gehad van de stormwind.
Eén van de projecten dat door de vereniging reeds verschillende jaren gesteund wordt is dit landbouwproject “Mathapuram” waar men probeert om op een mens- en milieuvriendelijke manier de grond te bewerken en inkomsten te verkrijgen
door de verkoop van producten zoals kokosnoten en bananen. Van de opbrengt kunnen we dan weer enkele mensen werk en een inkomen bezorgen.
Op een groot gedeelte
van de grond werden sinds enkele jaren beetje bij beetje rubberbomen aangeplant, zodat we nu al kunnen spreken van een kleine rubberplantage.
Eind vorig jaar is
men begonnen om van de eerste bomen sap te tappen.
Bij gebrek aan enkele simpele persen, moest deze ruwe rubbermelk rechtstreeks aan de rubberfabriek verkocht worden aan de soms zeer lage dagprijs.
Met uw financiële hulp hebben we de twee nodige persen kunnen aankopen en werd er in onze aanwezigheid de eerste rubbermatten geperst en enkele dagen in de zon te drogen gehangen.
Op
deze manier kan men de rubbermatten bewaren, en verkopen wanneer de prijs interessanter is.
Puthuvasantham (Addiction Treatment
Ministry)
Op zondag 14 januari, ‘s morgens waren we uitgenodigd bij Father Maria Martin in het afkickcenter voor alcoholverslaving “Puthuvasantham” voor de viering van het
zuid Indische oogstfeest Pongal.
Nadien kregen we nog ontbijt, waar we samen met de hele groep van genoten hebben.
Maria
Martin levert heel goed werk, samen met een zeer toegewijde ploeg van mensen die de verslavingsproblematiek zelf van dichtbij hebben meegemaakt.
Bio
groenten
Daar de consumenten, en dan vooral de wat meer kapitaalkrachtigen, zich stilaan meer bewust worden van het belang van een gezondere voeding, stijgt de vraag naar biologisch geteelde groenten
steeds meer en meer.
Om daarop in te spelen had men plannen om te starten met de kweek van bio groenten in Mathapuram.
Omdat de teelt van bio groenten echter veel
onderhoud vraagt en Mathapuram een eindje weg ligt, stelden wij voor om te starten op de grond van het college waar we nog plaats genoeg hebben.
Het voordeel daarvan
is dat de studenten van de afdeling biologie, die daar reeds een klein kruidentuintje hebben, af en toe een handje kunnen helpen en er ook nog iets van kunnen bijleren.
Een ander voordeel is dat de mensen (patiënten)
van afkickcenter Puthuvasantham, dat vlakbij ligt, als bezigheidstherapie misschien ook wel eens zouden kunnen helpen.
We kunnen klein beginnen en als het
een succes wordt en we moeten uitbreiden kunnen we nog altijd naar Mathapuram verhuizen.
Kippen
In de vleesindustrie in India, worden, net als bij ons trouwens, kippen op een minimum van tijd vet gemest in stallen waar ze met duizenden op elkaar gepakt zitten.
Om ze “gezond ” te houden
wordt er, ook net als bij ons trouwens, een cocktail van verschillende medicijnen en antibiotica waaronder “colistin”, een product dat onder andere snellere groei bevordert, onder hun voedsel gemengd.
We
lazen in de plaatselijke krant dat er reeds verschillende mensen door het eten van dit kippenvlees, antibiotica resistent werden.
Dat wil dus zeggen dat als ze ziek worden en een behandeling met antibiotica nodig
hebben, deze behandeling geen effect meer heeft omdat ze immuun zijn en ze ten dode zijn opgeschreven.
Mensen proberen wel om zelf hun kippen te kweken, maar dat is natuurlijk niet voor iedereen mogelijk.
Dus stijgt de vraag naar “Country Chicken “, vrij vertaald plattelands kip of bio-kip.
Men is van plan om ook op de grond van het college met de kweek van een
aantal kippen te starten.
Annai Velankanni College
Het college met zijn meer dan 1.800 studenten heeft
er nog nooit zo mooi en proper bijgelegen.
Met proper bedoelen we dan wel naar “Indische normen”, er wordt nog steeds afval (vooral plastic afval zoals wegwerp-borden en bekertjes) gedumpt op verschillende
plaatsen op het terrein.
We hebben gevraagd om nog meer vuilbakken te plaatsen en ze ook te gebruiken, want nog steeds is het de gewoonte om alles zonder nadenken
op de grond te gooien.
Wanneer Ilse ostentatief een papiertje van een snoepje opraapt (dat iemand achteloos op de grond heeft laten vallen) en dat naar de dichtstbijzijnde
vuilbak draagt, wordt ze met grote ogen onbegrijpend nagekeken, zo van wat doet die nu ?
Het probleem is natuurlijk dat, eens dat de vuilbak vol is, waar moet
je er dan mee naartoe?
In grotere steden bestaat er al wel een vuilophaaldienst, maar op het platteland en in de dorpen bestaat dat gewoonweg niet.
De meeste mensen
maken eens per week een vuurtje voor hun huis en stoken het vuil van een ganse week op maar dat is alvast niet de beste en gezondste oplossing.
Gelukkig komt er,
weliswaar héél traag, toch een beetje verandering in; in Tholayavattam is er nu al een magazijntje waar men terecht kan met lege flessen, metaal en papier.
De ruwbouw van het bibliotheekgebouw is af. De hele benedenverdieping bestaat uit leslokalen die reeds in gebruik zijn en ook de eerste verdieping die dienst doet als bibliotheek, leeszaal en vergaderruimte wordt veelvuldig gebruikt. Op de tweede verdieping
moet al het binnenwerk nog gebeuren. Men vroeg ons of het mogelijk zou zijn om de vloeren te helpen betalen zodat ook deze ruimte binnenkort afgewerkt zal kunnen worden.
St-Luke hospitaal
Door de regering werden nog maar eens nieuwe regels en voorwaarden gesteld om de nodige certificaten
te krijgen om het hospitaal in orde te houden.
Verschillende hospitalen werden reeds beboet of moesten zelfs sluiten omdat ze niet in orde waren voor de strijd tegen de “Dengue Fever” of knokkelkoorts
die zich razend snel verspreid in de streek, en zelfs kan leiden tot de dood van de patiënt.
Zo moesten o.a. de betonnen watertanks vervangen worden door
kunststoffen exemplaren, alsook de hoofdwaterleiding vernieuwd worden en de nodige onderhouds- en herstellingswerken in en rond het hospitaal worden uitgevoerd.
Dit alles kost wel een flinke cent, maar daardoor
zijn we nu officieel erkend zijn als “Hospitaal klas 2”.
(Klas 1 is 1 tot 5 bedden, klas 2 is 5 tot 25 bedden en klas3 is van 25 tot 100 of meer bedden.)
Dit heeft als voordeel dat we nu ook in alle officiële folders en databanken zullen vermeld worden en daardoor misschien meer patiënten zullen kunnen aantrekken.
Industrial Training Institute / Friends Career Campus
Dit
project loopt prachtig: er zijn een groot aantal leerlingen die de technische opleidingen volgen en er werd aan allen werkzekerheid beloofd.
De leslokalen worden bijna allemaal weer gebruikt en de praktijklokalen
gonzen van de activiteiten.
Er is een zeer goede samenwerking met de mensen van Nanjil, die kosten nog moeite sparen om van dit project een succes te maken.
Father Mariadasan
We bezochten natuurlijk ook Father Mariadasan,
die zoals we in vorige nieuwsbrief reeds schreven, verblijft in een rusthuis voor bejaarde priesters in Nagercoil.
Zijn gezondheid is niet goed, hij ziet er zeer verzwakt uit, maar zijn geest is nog altijd zeer
helder.
Fr. Arul heeft er nog wekelijks contact mee om samen dingen te bespreken.
Bij het afscheid vroeg hij ons om
aan U allen zijn beste wensen over te maken en te bedanken voor de brieven die hij mocht ontvangen.
Voor wie hem eventueel een briefje wil sturen geven we hier nogmaals zijn postadres:
Fr. V. Mariadasan, Clergy Home, Vettoornimadam, Nagercoil 629 003, K.K.Dt, India
Allerlei
Met Father Dominic Kadachadhas , bezochten we het dorpje Vilavoor, een deelparochie van Mulagumoodu, waar Dominic parochiepriester is.
Hier woont een gemeenschap van een achtenzestigtal
gezinnen van arme maar hardwerkende wevers (dalits, mensen van de laagste kaste) die nood hebben aan een gezamenlijke waterput met motor en opslagvat, maar het geld niet bijeen krijgen.
Wij hebben beloofd om (met uw steun) te zorgen dat die er zal komen.
En dan nog dit
U hebt natuurlijk de voorbije tijd ook wel vernomen dat er bij sommige grote hulporganisaties soms al wel eens iets scheef loopt.
Dit zijn organisaties die met betaald personeel werken en die soms er al wel eens een feestje houden op kosten van de zaak!!
Wij “De Vrienden van Kottar, Vereniging
Zonder Winstoogmerk” in België en
“Friends of Kottar, Charitable Society” in India, werken uitsluitend met vrijwilligers
die zich allen gratis inzetten om het gezamenlijk doel van de vereniging te ondersteunen.
Niemand van onze medewerkers
wordt ook maar één cent betaald van hetgeen u als gift stort.
Elke euro die U geeft gaat integraal naar de projecten of personen die U wil steunen